آقای استاندار؛ مگر شعار شما ما می توانیم نیست؟

ورزش بوشهر: نمی دانم کجای کار گیر دارد بگذار سیاهی قلم امروز هر روزنه نا پیدائی را پیدا می کند سرک بکشد می خواهم ادای جوانها را در بیاورم می خواهم بگویم سردار محمدی عزیز امروز چه سرباز باشی و چه سردار غفلت بهمان اندازه که مرگ از مژگان به چشم نزدیک است ممکن است شما را غافلگیر کند شما چه سرباز صفر باشید و یا سردار صددرجه وجه تمایز شما را مردم در خاک و حراست از وطن و اعتقاد شما و اصل مردم داری می بینند امروز شما در رأس نگین انگشتری استانی صبور، باوفا، مهربان و باغیرت بنام بوشهر قرار دارید که از جور حوادث روزگار سربلند بیرون آمده است سلحشوری مردم این استان در برابر اجانب قسمت عظیمی از تاریخ ایران در اختیار خود درآورده تا به آن افتخار کنیم و هر ساله به یاد آن جشن بگیریم.

واقعا عجب صبری خدا دارد نمی دانم جای این شعر اینجا هست و یا نیست که اگر من جای او بودم که می دیدم یکی عریان و لرزان دیگری پوشیده از صد جامه رنگین جهان را با همه زیبایی و زشتی به روی یکدیگر آواره و ویرانه می کردم، وقتی شما کاری را که برای فوتبال می توانید انجام دهید و نمی دهید و یا نمی شود اما کرمان می تواند، خوزستان می تواند، اصفهان می تواند و فقط ما به نفت و گاز و پایانه خارگ و پارس جنوبی و شمالی و پتروشیمی های عظیم و نیروگاه اتمی و ... دل خوش کرده ایم بخودمان می گوئیم گیریم پدر تو بود فاضل از فضل پدر تو را چه حاصل، منایع استان های دیگر اول مال خودشان است و بعد ملی می شوند اما منابع این استان اول متعلق به همه مردم ایران است و تازه به خودمان هم چیزی نمی رسد فرقش همین است بهمین سادگی آقای استاندار امروز مردم بوشهر می گویند شما همان کوچه و پس کوچه های پُر از سَبَخ و زمین های خاکی فوتبال را به ما پس بدهید بقیه پیشکش کسانیکه مبلمان شهری را بصورت قبرستان شکری در آوردند و روی زمین های خاکی فوتبال آپارتمانهای چند طبقه بنا نهادند مگر شعار شما ما می توانیم نیست؟ پس چرا فوتبال این استان مثل لکه پای دیگ سیاه و بی ارزش کرده اند، پول هست، استعداد هست، نخبه فوتبالی هست، حضرت شما بعنوان یک استاندار بومی هستید خیل بی شمار دوستدار و هوادار فوتبال هست پس چرا نعره مستانه عشاق وار سر نمی دهید این کارها که با من بمیرم تو بمیری جلو نمی رود، مردم محدودیت ها را می شناسند، ساختار را می شناسند و فنون فوتبالی را مثل آب خوردن روی سکوها تجزیه و تحلیل می کنند و خود را پایه اولیه فوتبال ایران از سال 1908م که برای اولین بار توپ فوتبال در این استان به زمین خورده است می دانند آقای محمدی استاندار محترم استان بوشهر مثل همه جای ایران باشگاهها را به منابع درآمدزای استان وصل کنید بالاخره لااقل این مردم که حق آب و گل دارند دستور به عمل دهید و از خودتان باقی الصالحات به جا بگذارید چون الفُرصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ ، فانتَهِزُوا فُرَصَ الخَيرِ (فرصت، چون ابر مى گذرد. پس، فرصتهاى كار خوب را غنيمت شمريد.) گل همین پنج روز و شش باشد وین گلستان همیشه خوش باشد.