واگویه‌ای از زبان حاج علی وزیری؛ «همین چند نفر»

ورزش بوشهر: من خالق دردهای ایرانجوان نیستم بلکه آمدم تا دردها را مداوا کنم و می‌دانم که خداوند همیشه مددکار است و یار و یاور ما بوده البته هوشیاری و کاربلدی ما هم لازم است که بعضی وقت‌ها متأسفانه اعتماد زیاد به این و آن هم کار دست باشگاه داده است و هم ما .

بغض حاج علی وزیری کمتر دیده بودیم اما حرفهایش بدل می‌نشست و او را باور می‌کردی، وقتی حاجی می‌گفت چند کار اقتصادی را تحت اختیار دارم و رهبری می‌کنم اما وقتی در باشگاه ایران‌جوان هر کس قرار است بر طبل خودش بکوبد گرفتار همان گناه نکرده‌ای می‌شویم تا ایرانجوان را به سقوط بکشاند. بازیکنان مثل فرزندان ما هستند ما خود آنها و گرفتاری آنها را درک می‌کنیم باشگاه باید پول داشته باشد و طبق قرارداد آنها را ساپورت مالی کند اما این بدعت غیرمعمول و معقول که هر کس هنوز قرارداد نبسته پول طلب کند وابسته به همان تلفن‌هائیست که ما آنها را می‌شناسیم و بیشترین مصیبت‌ها را در لباس دروغین دوآتشه ایرانجوان بر سر این باشگاه آورده‌اند هم خورده‌اند و هم برده‌اند و از بد روزگار خود را طلبکار هم می‌دانند! همین آقایان سنگ‌انداز امروز جلو پای ایرانجوان که تا دیروز برای باشگاه اشک تمساح می‌ریختند و با آبروی باشگاه بازی ‌کردند، در حال حاضر آقای خرمزی بدون هیچگونه توقعی آمده است که به ایرانجوان کمک کند و با بازیکنان جوانی هم چهار هفته است استارت زده اما همین آقایان نمی‌گذارند، ما باید پول بیاوریم و به موقع هم این پول به باشگاه تزریق شود، اما این دایه‌های دلسوزتر از مادر زیر پانشینی این بازیکنان می‌کنند که کجا می‌خواهید بروید آنجا پولی در کار نیست همه در این برهه حساس ایرانجوان بزرگ را فراموش کرده‌اند و بخاطر منافع خودشان روز را شب می‌کنند و همه چیز را سیاه و تار نشان می‌دهند.

مشکلات باشگاهداری در فوتبال ایران بیداد می‌کند اما مثل اینکه قرار است فقط بعضی از نارسائی‌ها و نوسانات مالی باشگاه ایرانجوان زیر آنگرا دیسمان برود، هر کسی می‌خواهد محترمانه بیاید و باشگاه را تحویل بگیرد و کارها را به پیش ببرد خود من هم مثل یک خدمتگزار در حد توان در خدمت او هستم این باشگاه باید درش باز باشد و با سرافرازی کار کند باشگاه ایرانجوان در همین چند نفر که همه شما آنها را می‌شناسید خلاصه نمی‌شود آدم ناتوانی برای اداره باشگاه نیستم اما باشگاهداری یک کار همگانی و مشارکتی است که همه در قبال آن باید احساس مسئولیت کنند، این کار سختی نیست که بیرون گود نشست و بگوئید لنگش کن، از اشتباهات گذشته باید درس عبرت گرفت، یکی از اشتباهات خود بنده در سال گذشته این بود که همه چیز را شفاف با مردم و دوستداران ایرانجوان در میان نگذاشتم، در برابر سختی‌ها و گرفتاری‌ها بی‌تفاوت بودن کار سختی نیست، همه کمک کنیم تا این باشگاه مقتدرانه به راه خود ادامه دهد، شاید همین امروز چون فردا دیر است.