به گزارش "ورزش بوشهر"؛ این چهارمین هفته است که ایرانجوان بخاطر پول در به در این اداره و آن اداره می باشد و در عاقبت با کلمه باید صبر کرد کادرفنی، بازیکنان و هواداران ایرانجوان را در میان سنگ آسیاب سلیقه های مسئولان له و لورده می کند، تا جائیکه برای خرید چند شیشه آب معدنی و چند موز برای تغذیه میان دو نیمه با مشکل روبرو می شود، حالا این تنهای تنها ایرانجوان غریب و مظلوم کسانی هستند که غربت شما را در میان شعله های سر به فلک کشیده پارس جنوبی و شمالی و دهانه های چند متری لوله های نفتی پایانه خارک و زیر سایه نیروگاه اتمی درک می کنند و مونس تنهائی روزها و شبهای تار شما هستند، مگر نه اسن است که ما بخاطر تنهائی و مظلومیت مردم یمن به انها کمک می کنیم، مگر ما در تنهائی عراق یار و مدد کار آنها نبوده ایم آیا این ما نیستیم که در غم غربت و مظلومیت مردم سوریه یار و مددکار آنها هستیم آیا این صداهای بغض گرفته و تنهائی ایرانجوان و فریاد کمک خواهی و مظلومیت این باشگاه را نمی بینید و نمی شنوید؟
اما در میان همه ی این ناملایمت ها و بی تفاوتی ها و سونامی ها امروز این جوان های ایرانجوان بودند که غریبانه درس شجاعت و غیرت دادند و از جان مایه گذاشتند تا بلکه مسئولی، مدیری به خود آید .
ایرانجوان در این دیدار به مراتب بهتر از هفته های گذشته ظاهر شد و پیشرفت را به وضوح در نوع تفکر و بلوغ تاکتیکی این تیم می شد دید. با اینکه ایرانجوانی ها ساعتهای تلخ و پراضطرابی را تا قبل از بازی سپری کردند تا جایی که حتی تا دقایقی مانده به شروع بازی معلوم نبود که ایرانجوان دروازه بان دارد یا نه ! یا سرمربی که بدلیل حل نشدن مشکلات اردوی تیم را ترک کرده بود تا مسائل تلخ دیگری که اگر همت چند نفر نبود شاید تراژدی تلخ این روزهای ایرانجوان در میان سکوت مدیریت این تیم تلخ تر هم می شد.
ایرانجوان با اینکه مجبور بود با همان نفرات بازیهای قبل به میدان برود اما نوازی تیمش را با چند جابجایی به میدان فرستاده بود. و خود نیز در جایگاه نشسته بود تا محشن نیک سیرت کنار خط بازیکنان ایرانجوان را هدایت کند. همان تفکر بازی بسته و ابتدا گل نخوردن و بعد استفاده از حداقل ها در دستور کار بود. و ایرانجوان روی همین حربه در نیمه اول صاحب دو موقعیت عالی شد که عدم دقت و تجربه لازم مانع از رسیدن به گل شد تا اینکه روی یک ضربه کرنر روی عدم تمرکز لازم دروازه بان و مدافع ایرانجوان مهاجم سردار با ضربه ی سر در دقیقه 28 دروازه میزبان را باز کند. بعد از گل ایرانجوان سعی کرد راهی برای غلبه بر سردار پیدا کند اما تیم پیروز قربانی بخوبی در زمین آرایش پیدا کرده بود و با هدف بازی می کردند و می دانستند چه می خواهند و باید چکار کنند و شاهد بازی روان این تیم بود. به هر صورت نیمه اول با تک گل توحید قوجایی یک بر صفر به سود سردار بوکان خاتمه یاسفت.
با صحبتهای محمد نوازی در بین دو نیمه، ایرانجوانبه قصد جبران وارد زمین شد. البته نوازی چند جابجایی را انجام داد و با آوردن محمدرضا احمدی در خط میانی میزان دوندگی و درگیری تیمش را بالا برد و توانست وسط زمین را به دست بگیرد که همین جابجایی برگ برنده نوازی در این نیمه شد. ایرانجوان موفقیت شد با استفاده از سرعت و تکنینک بازیکنان خط میانی خود بازی را از سدت بوکانی ها بگیرد و چند موقعیت خوب خلق کند که روی یکی از همین موقعیتها بود که احمدی یکی از ستاره های بی چون و چرای ایرانجوان در این فصل موفق به گرفتن پنالتی شد. و احسان اسدزادی موفق شد در شصتمین دقیقه بازی را به تساوی بکشاند و اولین گل ایرانجوان در لیگ دسته دوم کشور را بعد از 195 دقیقه به ثمر برساند. بعد از این گل پیروز قربانی که همه چیز را از دست رفته می دید سرگردان و سراسیمه دست به چند تغییر زد بلکه دوباره صاحب توپ و میدان شود و تا حدودی هم موفق بود اما خطوط سه گانه ایرانجوان زنجیر وار و متصل به هم حرکت می کرد و با دوندگی زیاد در همه جای زمین حضور داشتند تا مانع از خلق موقعیت برای بوکانی ها شوند. و در پی استفاده از تک موقعیتها روی ضد حملات بودند. نوازی در این بازی با اینکه خیلی دیر دست به تعویض زد و می توانست زودتر این کار را انجام بدهد. اما ورود نادری و میرشکاری در خط حمله و میانی جان تازه این به این تیم داد و نفس بوکانی ها را گرفت و هر بار این دو یا احمدی و اسدزادی صاحب توپ می شدند بوی گل می آمد که دو بار توسط محمدرضا احمدی تا آستانه فروپاشی دروازه سردار بوکان نیز پیش رفتند اما هر دو بار توپ از فاصله ی کم از بالا و کنار زمین به بیرون رفت تا پیروز قربانی خیلی خوشحال باشد که مقابل دوست و همبازی قدیمی خود تن به شکست نداده است و حداقل امتیاز ممکن را گرفته است.
در این دیدار خط دفاعی ایرانجوان متشکل از حسن پور - حاجب - محمدی و ماهینی بخوبی با هم حرکت میکردند و کم اشتباه و موثر بودند و نمره قبولی گرفتند. خط میانی ایرانجوان به رهبری آرش علیزاده خیلی خوب در درگیرها و توپگیریها ودر نهایت تغذیه مهاجمین برای ضد حملات ظاهر شدند و توانستند برگ برنده نوازی در این دیدار سخت و نفسیگر باشند.
شاید روی کاغذ تساوی در خانه دست کمی از باخت نداشته باشد اما حکایت این روزهای ایرانجوان کاملا متفاوت است و یک امتیاز گرفتن از تیم مدعی سردار بوکان با این وضعیت موجود که نابسامانی و مدیریت ضعیف در این باشگاه حرف اول را می زند مطمئنا دست کمی از برد ندارد. امیدواریم این جوانها با مظلومیت و شجاعتی که به خرج دادند هم درس خوبی به مدیران به خواب رفته باشگاه داده باشند و هم تلنگری به مدیرانی داده باشند که فقط و فقط شعارشان حرکت جهادی و حمایت از مظلوم است.