ورزش بوشهر: مرحوم عبدالمحمد زنگویی در تاریخ 18/5/1314 به دنیا آمد و در روز یکشنبه 16/10/1386 یعنی سیزده سال پیش در شیراز و در بیمارستان کوثر درگذشت.
مرحوم زنگویی خرداد 1333 در دبیرستان سعادت بوشهر،دیپلم گرفت و پس از آن راهی خدمت مقدس سربازی گردید.
ایشان در باشگاه شاهین در بک راست بازی میکرد، تلاش و ممارست او در این تیم باعث شده بود که همه او را یک بازیکن بارز یاد کنند.
زنده یاد زنگویی برای گرفتن امتیاز تغییر نام تیم خلیج به شاهین به تهران رفت و علیرغم همه مشکلات موجود اداری موفق به اینکار شد.
وی هیچ وقت پشت سر کسی حرف نمی زد، اما صراحت لهجه اش نمونه بود. حرفش را بسادگی به زبان می آورد. جز خدا از کسی نمی ترسید. به کوچک و بزرگ احترام می گذاشت.
در اکثر پست های اداری و فنی باشگاه بزرگ شاهین عملکرد خوبی داشت. وی زیر بار مسئولیت شانه خالی نمیکرد. آتیه نگر بود و به مسائل اداری و فنی فوتبال کاملا آشنا بود.
زنده یاد دلسوز و عاشق برای شاهین بود و به همین دلیل نام پسرش را شاهین گذاشت. آقا شاهین هم از لحاظ اخلاقی و رفتاری کمی از پدر ندارد وارث و ژن خوب در وجودش نمایان می باشد.
چه زودتر می شود سیزده سال از فراق ایشان می گذرد. انگار همین دیروز بود که در خبر درگذشت آقای زنگویی، استان بوشهر و همه شاهینی های ایران را شوکه کرد.
هنوز نزد شاهینی های اصیل نام و یادش بر سر زبانهاست. اگر او بود نمی گذاشت در رأس هرم مدیریت باشگاه بچه بازی رُخ دهد. برای تصمیم های کلان، خشت خام جایگزین قدیمی ها گردد.
پس از اینکه زنده یاد چشم بر هم گذاشت بعد از پارس جنوبی، شهرداری بوشهر برای دخل و خرج شاهین وارد گود شد. و با عدم انجام کارهای اولیه فوتبالی شاهین لیگ برتری به دسته پایین تر سقوط کرد.
در نبود زنگویی، کسانی روی تیم شاهین جلوس کردند که اصلا بویی از مرام شاهینی بودن در وجودشان نبود و شاهین را به ناکجا آباد روانه کردند. البته این به اصلاح سرمربیان هم مخالف داشتند هم موافق. موافق کسانی بودند که به سود خود رسیده بودند و مخالفان نیز به دو دسته تقسیم می شوند. دسته اول کسانی بودند که دلسوخته شاهین بودند و دسته دوم افرادی بودند که به منفعت نرسیده و ساز مخالف را کوک می کردند.
همه هواداران دو تیم بزرگ بوشهر یعنی ایران جوان و شاهین، ایشان را دوست داشتند و این یعنی یک جای کار زنده یاد درست بود. پاک بودن و مردمداری زنگویی باعث این مهم شده بود.
راستی آقای زنگویی در تابستانی که گذشت (1399) دو تن از دوستان دیرینه ات یعنی عبدالمحمد پوربهی (پیشکسوت شاهین) و عبالمجید چاهیبخش (پیشکسوت ایران جوان) به دیار حق شتافتند. بی شک از این عزیزان باخبرید. سلام همه بوشهری ها را به این دو عزیز برسانید. و بگویید ما آنها را فراموش نخواهیم کرد.
دیماه 99-مهدی صالحی زاده
