حمید پوربهی؛
گرچه کشور ما از خلق چنین اسطوره هایی به دلیل مرام و معرفت علی وار و همچنین استعداد خدادادیِ آنان بی نصیب نمانده است که جا دارد فوتبالیست های بوشهری نیز با اعمال و رفتار خود هم در زمین فوتبال و هم خارج از آن الگوی مناسبی برای جوانان جامعه باشند.
امروز در جریان دیدار تیم های استقلال تهران و ایرانجوان بوشهر شاهد حضور مهدی قائدی فوتبالیست بوشهری که فوتبال خود را مدیون باشگاه ایرانجوان بوشهر است،بودیم.
شاید حداقل انتظار اهالی ورزش فوتبال استان از ایشان عدم خوشحالی بعد از گل به تیم سابق خود بود ، گرچه قائدی در زدن گل به تیم سابق خود ناکام ماند اما متاسفانه شاهد حرکات و خوشحالی های عجیب وی بعد از گل های استقلال تهران به ایرانجوان بوشهر بودیم.مشخص نیست به کدامین علت قائدی بعد از زدن گل آنچنان خوشحالی می کرد و از سر و کول هم تیمی های خود بالا میرفت
گرچه فوتبال ورزشی حرفه ایست که بازیکنان می بایست تنها در جهت موفقیت تیم خود تلاش کنند اما فراموش نکردیم ستارگان بزرگ فوتبال جهان از جمله باتیستوتا، کریستیانو رونالدو، دنی آلوز که بعد از زدن گل به تیم های سابق خود نه تنها خوشحالی نکردند بلکه گریستند.مهدی قائدی در عین حال که موفقیت تیم خود، استقلال تهران را خواستار بود نباید با انجام چنین حرکاتی روبروی تیم سابق خود خوشحالی میکرد.چندی پیش مقاله ای در یکی از سایت ها مبنی بر عدم استفاده از بازیکن غیر بومی در رده جوانان و امید در جهت کمک به بازیکنان بومی و استفاده از آنان خواندم .جدا از پذیرش یا عدم پذیرش محتوای آن باید پرسید آیا بازیکنان بومی همچون مهدی طارمی، حسین ماهینی، دانیال ماهینی و مهدی قائدی توانسته اند دِین خود را به فوتبال بوشهر و یا باشگاه سابق خود اِدا نمایند؟؟! زمانی که بازیکن بومی بعد از پیشرفت پشت سر خود را نیز نگاه نمیکند چه تفاوتی بین او و بازیکن غیر بومی می باشد؟؟ همه از مشکلات مالی باشگاه ایرانجوان بوشهر بخصوص در رده پایه اطلاع دارند آیا پرداخت مبالغی اندک در حد پنج میلیون تومان به باشگاه سابق خود از سوی بازیکنان فوق الذکر که قراردادهای مالی سنگین و درآمد خوبی نیز دارند کار دشواری میباشد؟!
امروز شاهد حضور ستاره هایی در فوتبال کشور هستیم که حاضر نیستند ریالی برای سرچشمه ظهور خود در فوتبال ایران پرداخت نمایند آنگاه از مسئولین ورزش و فوتبال بوشهر به دلیل عدم کمک مالی به تیم ها انتقاد می کنیم.در حالیکه امروزه نظاره گر بی توجهی ستارگان فوتبالی هستیم که زندگی خود را مدیون فوتبال بوشهر هستند.
شاید پایانی زیباتر از این مصراع نباشد که : از ماست که بر ماست
