کد خبر: 78063
تاریخ انتشار: سه شنبه 11 بهمن 1401 - 00:20   31 January 2023
ارسال به دوستان
الف الف

یادداشت: محمد جهان افروزیان

ورزش بوشهر: بدترین جای پیری آنجائی است که یادت می آید یک روز جوان بودی و فاصله بین جوانی و پیری را چه خوب و چه بد پشت سر گذاشته اید روزگاری که دیگر نه برمیگردد و نه تکرار میشود این تعریف و سرنوشت فوتبال استانی است که چند سالی است لک لکها دیگر در آن پرواز نمی کنند، شما پرسپولیس و استقلال را از تهران و فوتبال ایران بگیرید لیگ برتر جذبه خود را از دست می دهد حتی اگر سازندگی در این دو باشگاه یخ زده باشد اما هدف همه بازیکنان و آرزویشان این است که بتوانند روزی در این دو تیم عرض اندام کنند هر وقت دلمان از حال و روز این چندین ساله فوتبال در بوشهر می گیرد دلمان، چشممان و نگاه همان را می چرخانیم به زوج محبی و قایدی و تأثیرگذاری آنها در استقلال و با مکثی نه چندان دور به ثبات بازی حسین ماهینی در پرسپولیس و تیم ملی و بزرگی طارمی در پورتو و دانشگر ستون تیم سپاهان و بازوبند کاپیتانی ابراهیم صالحی در پیکان و گامهای بی نظیر او و دیگرانی مثل پورامینی و شریفی و . . . بیاد شعر عبداله قدیمی افتادم که می گوید اگر چه باغ شکسته است و دوره تبر است/برو بگو به درختان بهار پشت در است ، شک نباید کرد که هر وقت حال شاهین و ایرانجوان خوب باشد حال فوتبال استان هم خوب است هر چند از دشتی و دشتستان و تنگستان نمی توان براحتی گذشت اما فوتبال در آنجا هم مریض احوال و تب دار است.

ما راه برون رفت را در چند مطلب سریالی به آقای استاندار و سایر مسئولین گوشزد کردیم بماند که موثر بود و یا نبود و یا طرح مطلب و معانی نزد آقایان جور دیگر برداشت و تعریف می شود اما با کلمه حق و مردم فوتبال دوست استان بوشهر هم نمی شود بازی کرد وقتی چند معدن مس در کرمان سه تیم فوتبال لیگ برتری را تغذیه می کند و در تمامی رشته های لیگ برتر نماینده دارند و بما می گویند مسئولین آنجا دلسوز و ورزشی هستند و سایر استانها را برای رقابت به چالش می کشند در اینجا این شعارها هر چند چیزی از ارزشهای بالقوه و بالفعل بچه های استان بوشهر را کم نمی کند اما دلمان می سوزد به حال خودمان و تصمیماتی که برای فوتبال استان رقم خورده است. وقتی سیستم فوتبال در کشور معیوب باشد این عیب به سایر چرخ دنده های آن در شهرستانهای و استانها که زنجیروار به هم ارتباط دارند سرایت می کند و از گردش باز می دارد مگر همین بچه های استان که در فوتبال ایران سرافرازی می کنند در کجا رشد کرده اند در این گیر و دار به همان اندازه که مسئولین استان مقصر هستند مسئولین باشگاهها هم باید جوابگو باشند دست بسته بچه های فوتبالی این استان را وارد معرکه میدان رقابتها می کنیم تا از دل آن به وادی سقوط برسیم سقوط و سقوط تا دسته سه کشوری و دسته دو کشوری و در انتها نمی دانیم که به چه سرزمینی برسیم که پر از وامصیبتا و العفو است اما فوتبال این استان مانند اسب راهور است راه خود را پیدا می کند همانطور که تاریخ فوتبال استان نشان داده است کج سلیقه گی و بد سلیقه گی هیچوقت معنا خوبی برای اندازه گیری و متر کردن توانائی های فوتبال این استان نبوده است این معیارها و سیستم معیوب منحصر به فوتبال هم نمی شود و ممکن است در جای جای یک جامعه خود را نشان بدهد.

در سال تحصیلی 51-52 کلاس یازده رشته ادبی دبیری داشتیم بنام ظریفی که فیزیک تدریس می کرد البته فیزیک ما 50-60 برگ بیشتر نبود و چند صفحه درباره کنش و واکنش صحبت می کرد این آقای ظریفی به بوشهر تبعید شده بود و یکسال تمام درباره همین کنش و واکنش بحث میکرد و به همه نمره قبولی داد چون این صفحات ملکه ذهنمان شده بود و اینجور تدریس می کرد که شما اگر روی یک فنر فشار بیاورید و آن را جمع کنید بهمان اندازه که شما روی یک شئی فشار می آروید بهمان اندازه هم آن شئی و فنر روی دست شما فشار می آورد و در آخر دشت شما را خسته می کند و پس میزند شما روی یک صندوق که با چند قفل بزرگ بسته شده است بیشتر حساس می شوید تا صندوقی که در آن باز است و شفاف همه درون آن را با شواهد و قواعد خودش می بینید چون محدویت و فشار تا یک زمان جواب می دهد و در ادامه شعر عبداله قدیمی برو به سرو بگو که قسم به قامت تو/تمام کوه پر از ابرهای بارور است. شک نکنید دوباره تیمهای این اتسان را در لیگ برتر خواهید دید و خواهند درخشید و این بار زمان پرواز لک لک ها فرا خواهد رسید و ما را به وجد خواهند آورد.






نظـــرات شمـــا